Exclamation Mark – หรือ exclamation point ใน American English คือเครื่องหมายอัศเจรีย์ อยู่ตามหลัง ประโยคอุทาน (exclamatory sentence) วลี หรือคำอุทาน(interjection) หรือคำเลียนเสียงแสดงอารมณ์(onomatopoeia)ต่างๆ เพื่อเน้นย้ำความประหลาดใจหรือแปลกใจของผู้พูดต่อสิ่งที่เกิดขึ้น อาจอยู่เดี่ยวๆ หรืออยู่ในเครื่องหมายคำพูดก็ได้ แต่ต้องวางไว้ก่อนเครื่องหมายคำพูดปิด
ปกติ ใส่เครื่องหมายนี้อ้นเดียวก็พอ แต่สามารถใส่หลายอัน เพื่อแสดงความรู้สึกเน้นย้ำมากเป็นพิเศษ รวมถึงมีการเขียนสลับกับเครื่องหมายคำถาม (question mark) เพื่อแสดงความรู้สึกตกใจหรือรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้นเพิ่มมากขึ้นไปอีก เหล่านี้ล้วนเป็นการแสดงออกทางอารมณ์และลีลาในการเขียนแบบหนึ่ง แม้ไม่นิยมกับเอกสารทางการ แต่ก็พบได้ในงานเขียนสร้างสรรค์โดยเฉพาะนวนิยายเรื่องสั้นต่างๆ
ตัวอย่างการใช้
Bravo! (ไชโย / เจ๋งจริงๆ)
Bang! (เสียงเลียนเสียงดัง)
Get out of my house right now!!! (ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้)
What do you mean you forgot the concert tickets?!?! (เธอหมายความว่าอะไรที่ว่าเธอลืมเอาต้๋วคอนเสิร์ตมา)
She replied, “I like ice cream so much!” (เธอตอบมาว่า “หนูชอบไอศครีมมาก”)
แรกเริ่มเรียก exclamation mark กันว่า note of admiration (เครื่องหมายแสดงความชื่นชอบ) และมีที่มาจากเครื่องหมายหนึ่งในภาษาละติน เริ่มปรากฎการใช้ในภาษาอังกฤษราวคริสต์ศตวรรษที่15 และเพิ่งจะปรากฏเป็นปุ่มกดในเครื่องพิมพ์ดีดเมื่อราวช่วงปีทศวรรษ 1970 โดยปกติในการใช้ exclamation mark ให้ยึดหลักเดียวกับการใช้เครื่องหมาย full stop/period ที่ต้องพิมพ์เว้นเคาะตามหลังเพราะถือว่าเป็นการจบประโยคเช่นกัน